Barwniki zasadowe
Encyklopedia PWN
chemik polski.
substancje nierozpuszczalne w wodzie i w większości rozpuszczalników org., otrzymywane z rozpuszczalnych barwników w wyniku zlakowania (wytrącenia barwników z roztworów w postaci nierozpuszczalnych soli, najczęściej soli wapnia lub baru) lub trwałego osadzenia barwników na podłożu zw. substratem;
fuksyna, rozanilina,
syntetyczny barwnik zasadowy z grupy barwników triarylometanowych;
czerwonofioletowy barwnik zasadowy z grupy barwników azynowych;
substancje służące do nasycania wyrobów włókienniczych podczas procesu barwienia barwnikami zaprawowymi, także zasadowymi;
aldehydy
związki org. o cząsteczkach zawierających grupę aldehydową, o wzorze ogólnym R–CHO (R — alkil lub aryl);
[łac. al(coholum) dehyd(rogenatum) ‘alkohol odwodorniony’],
